ხელოვნებათმცოდნე

საქმიანობის სფერო:

მეცნიერება, ხელოვნება, ნიშანთა სისტემები, შემოქმედება

საქმიანობის სახე:

კვლევა, განათლება, კონსულტაცია

მოკლე აღწერილობა

ხელოვნებათმცოდნე- ფართო მნიშვნელობით მოიცავს საზოგადოებრივ მეცნიერებათა კომპლექსს, რომელიც შეისწავლის ხელოვნებას – საზოგადოების მხატვრულ კულტურას მთლიანობაში და ხელოვნების ცალკეულ დარგებს, მათ სპეციფიკას, დამოკიდებულებას სინამდვილისადმი, მათ ადგილს საზოგადოებრივი ცნობიერების ისტორიაში, მათ კავშირს სოციალურ ცხოვრებასთან და სხვა კულტურულ მოვლენებთან, მხატვრულ ნაწარმოებთა შინაარსისა და ფორმის კვლევის საკითხთა მთელ კომპლექსს.

ხელოვნებათმცოდნეობა მიმართულებებია:

ლიტერატურათმცოდნეობა
მუსიკათმცოდნეობა
თეატრმცოდნეობა
კინომცოდნეობა

ხელოვნების ისტორია:

სწავლობს ცალკეული ქვეყნისა თუ მხატვრის შემოქმედებით განვითარებას, ხელოვნების ფორმებისა და საშუალებების, მასში გამოხატული შინაარსის ცვალებადობას ისტორიის სხვადასხვა ეტაპზე; განსხვავებული პერიოდების ხელოვნურ ნიშან-თვისებებისა და თავისებურებებს.

მხატვრული კრიტიკა:

აანალიზებს თანამედროვე მხატვრული ცხოვრების მოვლენებს, იაზრებს მათ მნიშვნელობას, მხატვრულ ღირებულებებს. ხელოვნებათმცოდნეობის ყველა დარგი ემყარება ხელოვნური ნაწარმოების ანალიზის მეთოდს, მისი ფორმისა თუ შინაარსის თავისებურებათა გამოსავლენად და შესაფასებლად. დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ფაქტობრივი მასალის შეგროვებას და დამუშავებას -არქეოლოგიური თუ მიწისზედა ძეგლების შესწავლას, საარქივო და ლიტერატურული მონაცემების ამოკრებას, ხელოვანთა მემკვიდრეობის სრული ნუსხების შედგენას, სამუზეუმო საქმის სრულყოფას და სხვა.

განათლების მიმართულება:

ხელოვნებათმცოდნეობა

თავისუფალი მეცნიერებები

უმაღლესი სასწავლებლები: დიახ

პროფესიული სასწავლებლები: არა

სამუშაო ვალდებულებები:

ხელოვნების ნიმუშების შესწავლა და ანალიზი: ისტორიული და თანამედროვე ხელოვნების ნიმუშების შესწავლა და მათი კულტურული კონტექსტის განსაზღვრა.
დოკუმენტაცია და კატალოგიზაცია: მუზეუმებში, გალერეებსა ან არქივებში ხელოვნების ნიმუშების აღწერა და დოკუმენტირება.
გამოფენების ორგანიზება: გამოფენების კონცეფციის შემუშავება, კურატორობა და შესრულების პროცესის მართვა.
კვლევა და პუბლიკაციები: ხელოვნების ისტორიასთან დაკავშირებული ნაშრომების მომზადება და პუბლიკაცია სამეცნიერო ან პოპულარული მედიისთვის.
სასწავლო და საგანმანათლებლო საქმიანობა: ლექციების ჩატარება, საზოგადოებრივი ღონისძიებების ორგანიზება და ხელოვნების დარგის განათლების პოპულარიზაცია.
ხელოვნების ბაზრის ანალიზი: ხელოვნების ბაზრის ტენდენციების კვლევა და კონსულტაციების გაწევა კერძო კოლექციონერებისთვის ან აუქციონზე.

სად დავსაქმდები:

ზოგადასაგანმანეთლებლო სკოლები (პედაგოგიკის minor პროგრამის, მაძიებლობის გავლის და სასერთიფიკატო გამოცდის ჩაბარების შემდეგ)
მუზეუმები და სამხატვრო გალერეები
გამომცემლობები
მედია
ტურისტული სააგენტოები
კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ფონდი
სახელმწიფო და კერძო სტრუქტურები – კულტურის სფერო.

საჭირო კომპეტენციები:

ანალიტიკური აზროვნება: კვლევისა და არტეფაქტების კრიტიკულად შეფასების უნარი.
კომუნიკაციური უნარები: იდეების მკაფიოდ გადმოცემის უნარი წერილობით და ზეპირად.
კრეატიულობა: ინოვაციური და კრეატიული იდეების შემუშავება გამოფენებისთვის ან კვლევისთვის.
ორგანიზაციული უნარები: პროექტების, გამოფენების ან კვლევითი პროცესის ეფექტიანი მართვა.
ტექნოლოგიური კომპეტენციები: დოკუმენტაციისა და ვიზუალიზაციის პროგრამების გამოყენების უნარი (მაგ., Photoshop, SketchUp, Excel).
ინტერპერსონალური უნარები: გუნდთან მუშაობისა და სხვადასხვა დაინტერესებულ მხარესთან თანამშრომლობის უნარი.
ემოციური ინტელექტი: ხელოვნების მნიშვნელობისა და მისი გავლენის შეფასების სიღრმისეული უნარი.

პროფესიის დადებითი მხარეები:

ინტელექტუალური სიღრმე: პროფესია აერთიანებს კვლევის, ანალიზისა და შემოქმედების შესაძლებლობებს.
კულტურული წვდომა: ხელოვნებათმცოდნეები ხშირად მუშაობენ უნიკალურ და ისტორიულ არტეფაქტებთან, რაც ფართო კულტურულ თვალსაწიერს ქმნის.
კრეატიულობა და თავისუფლება: პროფესია საშუალებას გაძლევს გამოხატო და წარმოაჩინო საკუთარი ხედვა და იდეები.
მრავალფეროვნება: შესაძლებელია მუშაობა სხვადასხვა სფეროში — მუზეუმებში, გალერეებში, საგანმანათლებლო დაწესებულებებსა ან ხელოვნების ბაზარზე.

პროფესიის უარყოფითი მხარეები:

მაღალი კონკურენცია: პროფესიის მიმართულება მოითხოვს დიდ გამოცდილებას და უნარებს, რაც ახანგრძლივებს ახალბედა სპეციალისტებისთვის პროფესიაში შესვლის დროს.
შემოსავლის სტაბილურობა: სამუშაოსთვის ხელმისაწვდომი სფეროები ხშირად დაბალანაზღაურებადია.
ინტენსიური კვლევა: პროფესია მოითხოვს მუდმივ დიდი ოდენობით რუტინულ სამუშაოს.
სტრესული გარემო: გამოფენების ორგანიზება ან პროექტების მართვა შეიძლება იყოს დატვირთული და სტრესული.